Замина…

Се` тешеше дека е среќна што некогаш ја имала таа љубов. Ја почуватвувала и сега ја чуваше некаде длабоко во себе. Оние погледи од кои се` во неа гореше, оние допири каде трепереше како дете кога се плаши и оние бакнежи кои и го одземаа здивот. Се` држеше до спомените и се` заглавуваше во времето и просторот. Емотивно стагнираше.И беше тоа еднаш. Некогаш одамна. Љубов каква што никогаш не се раѓа. Љубов која ја повреди. Љубов која и ја однесе сета надеж. Љубов која ја направи скептична. Љубов која ја натера никогаш повеќе да не верува во неа. А сега отвори ги очите и заборави. Насмевни се и сети се. Ветерот ќе ја однесе болката. А кругот ќе престане да се врти. Затоа што сети се дека рече дека никогаш нема да замине. А замина….

Tykkää! 2