Камено Срце Низ звуците патувам соборувачки, победоносно,
гордо и заљубено во самиот себе,
гордоста во туѓото ја сакам повеќе
отколку убавината што ја имам за мене.
Болката на другите од мене подарена,
засекогаш ќе остане кај нив.
Одсекогаш мразен од сите околу тебе,
разни сништа имав но се со иста содржина,
сон...
во сонот ти...
во тебе срце...
во срцето јас...
во мене омраза...
во омразата причина...
во причината ти...

Сонот не е сон ако ти не си негов дел,
секој здив е божја клетва ако не си ти со мене,
животот не е живот ако не си дел од него.
Те сакав а бев мразен,
се молев за тебе а бев проколнуван,
молев за прошка но остана непростено...
Грешев...
Но самото носење на твојата маска
е поголем грев од сите мои гревови.
Лажев...
Но самата твоја дадена љубов,
е поголема лага од сите мои лаги.
А сега прости... прости за СЕ...
Веќе никогаш нема да те видам...
Можеби живеев за други...
Но ќе умрам само за тебе...
Можеби овие усни бакнаа друга...
Но ова срце те сака само тебе...
Љубов претворена во омраза...
А душа претворена во камен...
Во каменот ништо човечко...

Tykkää! 4