გიორგი ლეონიძე ხვდება გამსახურდიას,რომელიც ზის მოწყენილი და კონიაკს წრუპავს..რა გადარდებსო,ჰკითხა და

დარდი მაქვს,მძიმე,ძმობილო,
გულს დაბჯენილი რქითაო..
სხვით არაითა მშორდება,
თუ არ სასმელის სმითაო..-

Tykkää!