მარეკები შლიდნენ ბანაკს,
ქარი ჩამი-ჩუმით ჰქროდა,
ვიწექ, რომელიღაც ბალახს
უცბად ქალის სუნი ჰქონდა.
თითქოს ურო დამკრეს თავში,
თითქოს პაპაჩემი ცხონდა
ათას სურნელოვან შვავში
უცბად ქალის სუნი ჰქონდა.
სუნი ჰქონდა არა დალის,
ლალის, — ცისფრის ანუ თეთრის, –
სუნი — საზოგადოდ ქალის,
სუნი — საზოგადოდ მდედრის…
ღმერთო! ღმერთო! მე სულ ველი
სიკვდილს შენ მაცოცხლო ვინძლო,
სანამ ვიცნო ეს სურნელი,
სანამ ეს სურნელი ვიგრძნო!
Ei ole kommentteja vielä.
Jätä kommenttisi, aloita keskustelu!