მინდორ-ველს

წითელ-ყვითელ  ბაფთებიანს,

ხვაშიადს-

რაც  არასდროს  დამცდენია,

იმედებს-

თავდადრეკილს  მძიმე  ხვედრით,

მოლოდინს-

ვერასდროს  რომ  ვიმეტებდი,

ოცნებებს-

სიზმრებით  რომ  დამთვარულა,

მოგონებებს-

ამოგებულს  თავსასთუმლად,

სურათებს-

მარტოობით  დამეწყრილებს,

იმ  თვალებს-

ვისაც  ძილში  დავეწყვილე,

სიყვარულს-

გადაჩეხილს  ზვავ-მეწყერად,

სიხარულს-

სიცოცხლე  რომ  არ  ეწერა,-

ვიგონებ...

ტკივილამდე  თვალცრემლიანს,

და  ამ  ცრემლების  ღვრის

არ  მრცხვენია! 

Tykkää! 1