კუთხეში ზის მოწყენილი,
ხმას არ იღებს, რა სჭირს, ნეტავ?
მაგრამ, აბა, რა აწუხებს –
ლომს კითხვას ვინ გაუბედავს?!

ცხოველები თავს ბუნაგებს
და სოროებს აფარებენ.
გარეთ ჩუმად დადიან და
თვალს ლომისკენ აპარებენ.

– ლომმა რატომ მოიწყინა,
ვიცი, – ამბობს თუთიყუში,
გამოფრინდა ეზოში და
ჩასჩურჩულებს ბავშვებს ყურში:

ორი დღეა, რაც არავინ
არ უვარცხნის ლამაზ ფაფარს,
არც ძილის წინ ეფერება,
არც უყვება ლამაზ ზღაპარს.

ჰოდა, რადგან ლომი არის,
განა მუდამ მრისხანეა...
მასაც სითბო ენატრება,
მოფერება უხარია.

Tykkää! 3