გადატანილი სევდის კვალი თვალებს შერჩენია, უმძიმეს ტვირთის მოცილება არც შენ შეგძლებია. მთელი ცხოვრება ჩატეულა ოთხ კედელს შუა, გამარტივებულ ყოფის გემო საამო თუა . . . გადაიქროლებს ქარიშხლების უგრძესი წყება უჩემოდ ხდება ყველაფერი და გული მწყდება, გამოღვიძებას ბუნებისას მე ვეღარ ვამჩნევ და შენ გგონია, ამგვარ ყოფას ნელ-ნელა მაჩვევ. ყალყზე შედგება ერთ ბედნიერ დღეს თეთრი რაში და გააჭენებს თავისუფლად გრიალა ქარში ! ! ! ერთ ხელის მოსმით გადავხაზავ ყველაფერს წამში და ნუღარ მკითხავ _ დამნაშავე ნეტავ ხარ რაში?!

Нравится